Dil canlılar arasındaki iletişim arasında en yetkinidir. Bunun nedeni insanın, öteki canlılardan farklı konuşma yeteneğine sahip olmasıdır.

İnsan, gırtlağından çıkardığı sesleri, ses yolundaki organlarıyla, temelde bir tat alma olan dilini ve dudaklarını kullanarak sözcük denen anlamlı ses birliklerine dönüştürebilmektedir. Bu ses birliklerinin belli bir düzenle, belli kurallara bağlı kılınarak kullanılışı ise dili oluşturmaktadır. Onun için dilbilimciler, insanın kullandığı dili bir işaretler sistemi olarak nitelemektedirler. Dil adeta gizli bir anlaşmalar sistemidir. Canlı ve cancız varlıklar, duyguları, haraketleri karşılayan sözcükler, fikirleri anlatmak için yapılan sözcük sırası üzerinde bir topluluğun, bir milletin bütün bireyleri gizli anlaşmalar yapnış durumundadırlar. Bu sebeple bir toplumun bütünü, bir varlığı hep aynı sözcük ile karşılar. Örneğin; bütün Türkler taşa taş, suya su, ışığı ışık, demek için sözleşmiş gibidirler. Bu anlaşmayı toplu ayrı bir biçimde yapmış , böylece farklı diller ortaya çıkmıştır.