Bir bitkiden ya da hayvandan alınan doku parçalarının, yaşamlarını ve işlevlerini sürdürebilecekleri yapay bir ortama yerleştirilmesine dayanan biyolojik araştırma yöntemi. Doku ekimi olarak da bilinir. Bu yöntemin başlangıcı çok eskiye dayanmaz. İlk kez 1907'de ABD'li zoolog Ross G. Harrison, kurbağadan alınan sinir hücrelerinin beden dışında, pıhtılaşmış lenf dokusu içinde çoğalabildiğini gözlemlemiştir.

Doku kültürü, hücrenin davranışlarını inceleyip yönlendirmeye, dolayısıyla hücre içi ortamın denetlenmesine olanak verir. Doku kültüründeki hücrelere, deney amacıyla çok çeşitli işlemler uygulanabilir. Örneğin, bazı virüslerin doku kültüründe üretilmesi, çocuk felci, grip, kızamık ve kabakulak gibi çeşitli virüs hastalıklarına karşı bağışıklık sağlayan aşıların geliştirilmesiyle sonuçlanmıştır.

Doku kültürleriyle yapılan son çalışmalarla bazı kalıtsal hastalıkların genetik nedenleri açıklığa kavuşturulmuş, bazı kanserlere özgü genlerin ve kromozom bozukluklarının saptanması sağlanmıştır. Bu sayede kanserin oluşum süreçleri açıklanabilmiştir.