Süt, süt kaymağı (ya da krema), şeker ve tatlandırıcılardan yapılan dondurulmuş yiyecek. Günümüzde kullanılan dondurma, süt, krema, şurup gibi sıvı malzemelerin sürekli çalkalanmasıyla yapılır. Bu sıvılar ısıtıldıktan sonra şeker, dengeleyici maddeler, kurutulmuş yumurta gibi maddeler karıştırılır. Elde edilen karışım daha sonra pastörize edilir ve homojenleştirilir. Buzdolabında birkaç saat dinlendirilen karışıma daha sonra meyve, fıstık ya da çikolata parçaları eklenir.

Avrupa'ya ilk kez doğudan gelen buzlu tatlılar, farklı ülkelerde farklı aşçıların tarifleriyle yapıldı. 1670'te Francisco Procopio adlı bir Sicilyalı, Paris'te dondurma ve şerbet sattığı bir dükkân açmıştı. Procopio'nun dondurmaları o kadar tutulmuştu ki, yedi yıl içinde Paris'teki dondurmacı sayısı 250'ye ulaşmıştı. Dondurma külahı da ilk kez, Missouri-St. Louis'de düzenlenen 1904 Dünya Fuarı'nda kullanıldı.

Anadolu'da yüzyıllar öncesinden gelen şerbetkar ya da buzla soğutulmuş tatlı içecekler içme alışkanlığı vardı. On üçüncü yüzyılda Osmanlı Devleti'nin ilk zamanlarından beri buz, yüksek Anadolu düzlüklerinden toplanıp buz mahzenlerinde depolanırdı. On yedinci yüzyılda kar ticareti yapan "karcı"lar Anadolu'dan başka bölgelere katırlarla kar taşır ve konsantre üzüm sularıyla karıştırılıp dondurma benzeri buzdan tatlılar elde edilirdi. Buna rağmen dondurma, Türkiye'de 17. yüzyıla kadar pek yenilmezdi.

Türkiye'de dondurma, eskiden yalnızca dövülerek yapılırdı. "Maraş dondurması" adıyla ün yapan dövme dondurma, salep katılarak koyulaştırılan kaynamış sütün önce kepçelerle aktarılarak soğutulması ve dövülerek dondurulmasıyla elde edilir. Kahraman Maraş'ta dövme dondurma kasap çengeline asılarak ve büyük bir bıçakla kesilerek satılır.