1880 yılında dünyaya gelen Macarthur Filipinler'deki ilk Amerikan valisinin oğluydu. 1903'te West Point harp okulundan istikham subayı olarak mezun oldu. Filipinler'de ve Japonya'da görev yaptı (1906). Theodore Roosevelt'in yaverliğinde bulundu (1906-1908); albay rütbesiyle 1917'de Fransız Cephesi'ne gönderildi. 38 yaşında generalliğe yükseldi. Amerika'ya çağrılmadan önce 1918'de bir tugaya komuta etti. Amerika'da West Point harp okulunu yönetti (1919). Yeniden Filipinler'de kaldıktan sonra kurmay başkanı oldu (1930). 1935'te hizmetten çekildi. 1940'da Filipinler'de başkan Quezon'un askeri danışmanlığını yaptı. Temmuz 1941'de takımadadaki müttefik kuvvetleri başkomutanı olarak Japon saldırısına karşı koydu ve Corregidor'u ancak Roosevelt'in emri üzerine terk ederek Avustralya'ya gitti (1942). 1943'te Güney-batı Pasifik kuvvetlerinin, sonra da Pasifik'teki tüm müttefik kuvvetlerin komutanı olarak (1945) Japonlar'a karşı kazanılan zaferde başlıca rolü oynadı. Daha sonra işgal birlikleri komutanı sıfatıyla ve hemen hemen tam yetkiyle Japonya'da kaldı. 1950'de Kore'de savaşa giren Birleşmiş Milletler kuvvetlerinin komutanlığına getirildi, ama savaşı genişletmeye yönelik tutumu başkan Truman tarafından çok sakıncalı görüldüğünden görevden alındı ve yerine general Ridgway getirildi (1951).