Yanma sonucunda ortaya çıkan, havada serbestçe hareket eden ya da asılı duran küçük parçacıklar. Duman 50 ile 150 km hareket ettikten sonra büyük parçacıklar yere indiği için pus ya da sis şeklinde algılanmaya başlanır. Geriye kalan parçacıklar gerek yatay gerekse dikey görüş uzaklığını sınırlayarak gökyüzünün görülemez olmasına yol açar. Çoğunlukla sis ve pus olayıyla karıştırılan dumanı, sis ve pustan ayıran en önemli özellik dumanın kokusudur.

Atmosferdeki duman yoğunluğu, duman içeren belirli bir hava hacminin beyaz filtre kağıdından geçirilmesiyle ve filtre üzerinde biriken parçacıkların ölçülmesiyle elde edilir.