Her varlığın hareketi dünyadaki düzenin bir parçasıdır; yani dünyanın da bir düzeni vardır. Mevcut kanunlar eşyanın tabiatını anlatır. Bu kanunlar, dokunulmaz, evrensel, sessiz ve sonsuzdurlar. Biz, toprak, su ve havayı meydana getiren aynı elemanlardan yapıldık; yani o bütünün parçalarıyız. Ruhun vücuttan ayrılması, organların kimyevî ve fizikî değişimlerinin de bir ifadesi vardır. Çevremizi ne kadar iyi tanırsak o kadar başarılı oluruz. Hayatta hareket tarzımız için en faydalı bilgi, gerçeği kavramaktır. Başka bir deyişle, hayattaki hareket tarzımız, eşyanın yapısında gösterilen tarza uygun olmalıdır. Medeniyet hastalığının sebebi, içinde yaşadığımız kanunlara itaatsizliktir. İtaatsizliğin cezası verildi. Acemi ve cahil bir şoförün idaresindeki makine gibi hayatımız zedelendi ve Batı medeniyeti çökme noktasına geldi.
İnsan, kendisini idare edecek gücü yitirdi. Gücün hayatımızdan çekilmesi bizi zekamızla baş başa bıraktı. Zekası, insana yasak olanla olmayanı gösterir. Yine de istediği gibi hareket etmekte serbesttir. İnsan varlığını devam ettirmek istiyorsa, katı bir disipline ve eşyanın tabiatına uymak zorundadır. Hürriyetini sınırsız bir şekilde kullanması onu ve onun cinsinden gelecekleri dejenere olmaya götürür. Kendimizi keyfimize göre yönetmemek, çocukluğa ve gençliğe, istekler ve teorilerimize uyarak hareket imkanı vermememiz gerekir; çünkü insanın ufku çok dardır. Tabiatı tashih etme gücüne sahip olduğumuzu zannetmek büyük ve boş bir gururdan öteye geçmez.