yeni Türk alfâbesinin altıncı harfi. Fizikte “é”, elektronun sembolüdür. Osmanlıcada “elif” harfinin hemzeli şekli olup, bunun üstünlü olarak okunmasıdır. Türkçede dil ve damağın ön tarafında telaffuz edilir ve telaffuzu sırasında dilin ucu alt çenenin ön dişlerine yapışır. E orta uzunlukta geniş ve ince bir sestir. Açık ve “i” sesine yakın kapalı şekilde kullanılan “e” harfi, Anadolu ve Rumeli ağızlarında karışmış durumdadır. Türkiye Türkçesinde açık ve kapalı olan “e” seslerinin yazılışı aynıdır.

Kapalı “e” sesi, Türkçede daha çok ilk hecede görülür: El (yabancı), yedi, yemek gibi. Açık “e” sesi ise hemen her hecede görülebilir: Et, emek, elemek gibi.