Alm. Ellipse (f). Fr. Ellipse (m), İng. Ellipse. Verilen iki noktaya uzaklıkları toplamı sâbit olan noktaların geometrik yeri. Verilen bu iki noktaya “elipsin odakları” denir. Elips, aynı zamanda bir koni ile bir düzlemin ara kesitinden ibâret olan kapalı ikinci dereceden bir eğridir.

Elips, şekli ve geometrik özellikleriyle çok eski yıllarda bile bilinmekteydi. Elips, sâbit bir noktaya ve verilen bir doğruya uzaklıklarının oranı birden küçük bir sayıya eşit olan noktalarının geometrik yeridir. Denklemi x2+y2=a2 olarak verilen bir dâirenin koordinatlarının b/a oranında büyütülmesiyle veya küçültülmesiyle elipsin denklemi, x2/a2+y2/b2=1 olarak bulunur. Elipsin 2a büyüklüğünde büyük (büyük ekseni) ve 2b büyüklüğünde küçük ekseni mevcuttur. Elips bunları çap kabul eden küçük ve büyük çemberleri arasında kalır.

büyüklüğü, elipsin dış merkezliği olarak isimlendirilir. Elips üzerindeki bir noktayı odaklarına birleştiren doğruların meydana getirdiği açının açı ortayları elipsin teğet ve normalini meydana getirir. Elipsin alanı pab’dir. Elipsin çevresi eliptik integral ve eliptik fonksiyonlar yardımıyla elde edilir. Yaklaşık olarak p(a+b) alınabilir. Elipsin çizilmesinde tâkip edilecek yollardan biri, odak noktalarını tesbit edilecek bir ipi bir kurşun kalem ucu ile gergin tutarak kalemi hareket ettirmektir.

Güneş sisteminde gezegenlerin yörüngeleri odaklarından birinde güneş bulunan birer elipstir. Çember elipsin özel bir şekli olarak düşünülebilir. Burada iki odak üst üste çakışmıştır.