(1900 İstanbul - 1943 Ankara) Türk roman ve öykü yazarı. İlk yazısını 14 yaşında, ilk öyküsünü de 17 yaşında yazan Ertem, Üsküdar Askeri Lisesini ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirdi. Kurtuluş Savaşı sırasında Hâkimiyet-i Milliye ve Yeni Gün gazetelerinde yazı işleri müdürlüğü yaptı. Savaştan sonra İstanbul'da Son Telgraf gazetesinde başyazarlık ve çeşitli okullarda felsefe öğretmenliği yaptı. 1939-1943 yılları arasında Kütahya milletvekili oldu.

Yapıtları, gerçekçilik akımının ilk ürünleri arasında yer alır. Öykü ve romanlarında sanayileşme sorunlarına, toplumsal değişimlere, tüccar-köylü, patron-işçi ilişkilerine ve Batı taklitçiliğine eleştirel bir bakışla yaklaştı. Gazetecilikten gelme bir alışkanlıkla, biçim kaygısı gütmeyen yalın bir biçem kullandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; Çıkrıklar Durunca (1930), Düşkünler (1935); öyküleri; Silindir Şapka Giyen Köylü (1933), Bacayı İndir, Bacayı Kaldır (1933), Bir Varmış Bir Yokmuş (1933), Bay Virgül (1935), Bir Şehrin Ruhu (1938); gezi notları; Bir Vagon Penceresinden (1934), Ankara-Bükreş (1937), Yol Arkadaşları (1945); deneme; Fikir, Sanat (1939).