büyük âlim ve velî Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî’nin talebelerinden. İsmi, Abdullah’tır. Erzincânî, Abdullah-ı Erzincânî ve Abdullah-ı Mekkî diye bilinir. On dokuzuncu yüzyılda yaşamıştır.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî’nin hizmetinde ve sohbetinde olgunlaşarak kemâle gelen Abdullah-ı Erzincânî, tasavvuf derecelerinde yükseldi. Hocasından hilâfet-i mutlakâ, yâni tam icâzet (diploma) alan Abdullah-ı Erzincânî, İslâm dîninin emir ve yasaklarını insanlara anlatmak için önce Erzincan’a sonra Erzurum’a ve oradan da Kudüs’e daha sonra Mekke-i mükerremeye gitti. Orada yerleşip, insanlara Allahü teâlânın emir ve yasaklarını anlattı. Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleri hayatta olduğu müddetçe onun ihtiyaçlarını Şam’dan gönderdi. Abdullah-ı Erzincânî, Mekke-i mükerremede pekçok talebe yetiştirdi. Hac ibâdeti esnâsında Şeyh Süleymân bin Hasen Kırîmî onunla karşılaşıp, sohbette bulundu. Vefâtından sonra Süleymân bin Hasan Kırîmî onun yerine irşâd (insanlara doğru yolu gösterme) faaliyetine devâm etti.

Abdullah-ı Erzincânî, âlim, ilmiyle âmil, fazîlet sâhibi ve evliyâ bir zâttı. Dünyâ ve ona âit her şeyden kesilerek, vatanını ve yakınlarını bırakıp Allahü teâlânın dînini anlatmak için Mekke-i mükerremeye gitti. Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleri Abdullah-ı Erzincânî’yi çok sever, ona özel iltifat gösterirdi.