Eski Yunan'da da paignon denilen müzikal parçaların bir avuntu ve ilaç olarak hastalıklardan ve dertlerden kurtulmada etkili olduğuna inanılırdı. M.Ö. 585-500 yıllarında yaşayan Pythagoras, mutsuzluk ve çabuk öfkelenmeyi melodilerle tedavi edebilmenin yollarını aramıştır. Hatta hastalıkları müzikle tedavi etme fikrinin ilk kez Pythagoras tarafından ortaya atıldığı söylenir.Tıbbın babası sayılan Hipokrat'm da 2400 yıl önce, hastaları ilahiler söyleyerek tapmağa götürdüğü rivayet edilir.
Eski Yunan'm en büyük filozoflarından Sokrates'in öğrencisi Platon (Eflatun), M.Ö. 400 yıllarında müziğin ruhun derinliklerine etki ederek kişiye bir hoşgörü ve rahatlık kazandırdığından bahseder. Platon'un öğrencisi ve Büyük İskender'in hocası Aristoteles de, müziğin ruha etki ettiğini söylemiştir.
Eski Roma'da Celsus ve Areteus da, müziğin ruh hastalıklarına iyi geldiğini savunmuştur. Eski Roma'da müzik o kadar ön planda tutulmuştur ki sara, konuşamama, histeri nevrozu, böcek sokmaları, kanamalar, mikrobik hastalıklar ve ağrılar için müziğin kullanıldığı bazı kaynaklarda yazılıdır "¢5).
Romalı ünlü hekim Asclepiades, psikolojik sıkıntıları olan hastalan, müzikle tedavi ediyordu. Bergama'da bulunan Aescu-lape Mabedi, ruh hastalarının müzikle tedavi edildiği bir yerdi. Tarihî kayıtlarda, histeri hastalarının çoğunun flüt veya başka aletlerle tedavi edildiğinden bahsedilir. Aesculape'in, sağır hastaları trompetle tedavi etmeye çalıştığı da yazılır.