(1913 Görele - 1975 İstanbul) Türk ressamı ve şairi. Halk sanatının zengin motiflerinden yola çıkarak, özgün bir yoruma ulaştı.Türk sanatının gelişmesine ozan, yazar ve ressam olarak hizmet etti.

Trabzon Lisesindeki öğrenimini yarıda bırakarak İstanbul'da Güzel Sanatlar Akademisine devam etti. İki yıl Paris'te kaldı. Yurda döndükten sonra Güzel Sanatlar Akademisinde öğretim üyesi olarak çalıştı. 1933 yılında ressam arkadaşlarıyla birlikte D Grubu'nu oluşturdu.

İlk şiiri Muhit dergisinde çıktı. Öykü ve şiirleri, Yeni Adam, Tan, Ses, İnsan, İnkılâpçı Gençlik, İşte ve Büyük Doğu gibi gazete ve dergilerde yayımlandı. Dizelerini bir ressam duyarlılığıyla ele aldı. Doğanın ve yaşadığı yörenin tüm renklerini dizelerine yansıttı. Yapıtlarında halk kültüründen geniş ölçüde yararlandı. Bu anlamda Birinci Yeni Akımına yeni bir soluk getirdi. Yazılarında İstanbul Türkçesinden derlediği deyim ve sözcükleri büyük bir ustalıkla kullandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Şiir kitapları; Yaradana Mektuplar (1941), Karadut (1948), Tuz (1952), Üçü Birden (1953), Dördü Birden (1954), Dol Karabakır Dol; düz yazıları; Canım Anadolu (1953), Delifişek (1975), Tezek (1975).