Divan şâiri.İstanbul’da doğmuş olup, doğum târihi bilinmemektedir.Asıl ismi Mehmed’dir. Babası saraçtı. İlk tahsilinden sonra şâir Riyâzî’den Fârisî okudu. Halvetî şeyhlerinden Zarîfî Hasan Efendiye talebe oldu. Şâir Zâtî’nin dükkânındaki edebî mahfile dâhil oldu. Şehzâde Mehmed’in sünnet düğününde yazdığı kasîdeyi Zâtî’nin aracılığıyla SultanSüleymân Hana sundu (1530). Şehzâde Mehmed’in Manisa sancakbeyliği sırasında dîvân kâtipliği yaptı. Şehzâde Mehmed’in ölümü üzerine Şehzâde Mustafa’nın , onun öldürülmesi ile de Şehzâde Selim’in dîvân kâtipliğinde bulundu. Kânûnî SultanSüleymân Han tarafından reisülküttaplığa getirildi (1562). 1564 senesinde vefât etti.

Fazlî, dînine bağlı, derviş mîzaçlı, tasavvuf ehli bir kimseydi. Şiir ve inşâda devrinin tanınmış şahsiyetlerindendi. Çok şiir yazardı. Süslü kasîdeleri, çift kâfiyeli gazelleri, mersiyeleri, bilhassa Şehzâde Mustafa için yazdığı yazıları çok beğenilmişti. Bâzı şiirlerinde Zâtî’nin tesiri görünür.Çok şiir yazmasına rağmen dîvân tertib etmemiştir. Bin civârında tasavvufî rubâîleri vardır.

Eserleri: Hümâ ve Hümâyûn, 5000 beyit civârında bir mesnevî, Lehçet-ül-Esrâr (mesnevî), Nahlistan (mensur hikâyeler), Gül ü Bülbül en tanınmış eseridir. Almanca’ya tercüme edilmiştir.