(1899 Lienz, Avusturya - 1972 Viyana, Avusturya) Avusturyalı yazar. Katıldığı Birinci Dünya Savaşı'nın etkisiyle, tipik solcu aydınlardan biri olarak yetişti. Yedi yıl İşçi gazetesinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Faşizmin giderek güçlenmesi üzerine Komünist Parti'ye katıldı. Bir süre sonra Avusturya vatandaşlığından çıkarılınca, kısmen Prag'da, kısmen de kaçak olarak Avusturya'da yaşadı. 1934 yılında Rusya'ya sığındı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Moskova radyosunda politika yorumcusu olarak çalıştı. Savaştan sonra Avusturya'ya dönerek kısa bir süre eğitim bakanı olarak görevde bulundu.

1945-1959 yılları arasında milletvekili olarak parlâmentoda yer aldı. 1956'da Macaristan'da, 1968'de Prag'da sergilenen kaba kuvvete dayanan bir komünizm anlayışına şiddetle karşı çıktı. "İnsancıl yüzü olan bir sosyalizm"in savunucusu oldu. Şiirlerinde politikadan aşka kadar akla gelebilecek her türlü konuyu ele aldı. Öyküler, romanlar ve denemeler de yazdı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanı; Prinz Eugen (1955); öykü kitabı; Blasius Schoberlechner'in Büyük Günü (1932); denemeleri; Gençliğin Bunalımı (1932), Özgürlük Yılı (1946), Meşale (1946), Avusturya (1948), Sanat ve İnsanlık (1949), Şiir ve Yorum (1953), Sanatın Gerekliliği Üzerine (1959), Çağın Ruhu ve Yazın (1964), Sanat ve Birlikte Varoluş (1966), Gerçeğin İzinde (1968), Anılar (1969), Sanatın Durumu Üzerine Düşünceler (1971), Devrim Başkadır (1971).