Alm. Pysikalische Chemie (f), Fr. Physico-chimie (f), İng. Physical chemistry. Kimyâsal sistemlerin özelliklerini ve davranışlarını incelemek amacıyla fiziksel teorilerin ve tekniklerin uygulandığı bir bilim dalı. Fizikokimyânın amacı kimyâsal maddelerin ölçülebilen bütün özelliklerini incelemek, ölçüm yapmak için gerekli olan deneylerin metotlarını ve cihazlarını tasarlayıp geliştirmek, yapılan ölçümleri yorumlayıp, matematiksel ifâdelerle verilebilecek bağıntı veya teoriler geliştirmektir.

On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında fizikokimyâ ayrı bir bilim dalı olduktan sonra saf veya karışım hâlindeki maddelerin incelenmesinde daha gelişmiş matematik metotlar ve ölçme teknikleri kullanılmaya başlanmıştır.

Bugün bu bilim dalı artık eskiden olduğu gibi fizikle kimyâ arasında bir köprü vazîfesini gören katı kurallar olmaktan çıkmış, kendine has metot ve konuları ile organik, inorganik ve biyokimyânın her bölümünde yer almıştır. Maddelerin yapısı ve analizi, bileşiklerin mikro yapılarının incelenmesi, reaksiyonların kademelerinin ortaya çıkarılması fizikokimyânın gelişmesiyle gerçekleşmiştir.

Fizikokimyânın temel ilgi sahaları yüzey kimyâsı ve kolloitler; katalizörler ve reaksiyon kinetiği; fazdengesi, kimyâsal denge ve çözeltiler; kimyâsal termodinamik ve termokimyâ; kristalleşme ve kristal yapı; elektrik ve manyetik özellikler; absorbsiyon (soğurma), emisyon (yayma), yansıtma yâhut manyetik rezonans tayfı ve diğer optik özellikler; fotokimyâ, ışıma kimyâsı, elektrokimyâ ve nükleer kimyâdır.