30'lu ve 40'lı yıllarda bir madencilik devi kuran Flick, savaştan ve Nasyonal Sosyalistlerin politikasından kârlı çıktı. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra savaş suçlusu olarak hüküm giyen Flick, büyük şirketini 1950'den sonra Federal Almanya Cumhuriyeti'nin en büyük sanayi işletmesi haline getirdi ve ülkesinin en zengin adamı pozisyonuna yükseldi.

Siegen ilçesinde Ernsdorf'ta çiftçilik ve odun ticaretiyle uğraşan bir babanın oğlu olarak dünyaya geldi. Siegen'de liseyi bitirdikten sonra Weidenau'da bir tüccarın yanında staj gördü. Kassel'de bir yıllık askerlik hizmetini tamamladıktan sonra, Köln'de Yüksek Ticaret Okulunda eğitim gördü.

24 yaşında Siegerlaendische Bremerhütte şirketinde imza yetkilisi olarak çalışma hayatına atılan Flick, 1913 yılında Dortmund'da Eisenindustrie zu Menden und Schwerte AG. madencilik şirketinin yönetim kurulunda yer aldı. Birinci Dünya Savaşı sıralarında, hurda demir ticaretiyle sağladığı kişisel geliriyle, 1915'ten beri yönetim kurulunda görev yaptığı Niederschelden'de (Siegen ilçesi) bulunan Chariottenhütte madencilik şirketi hisselerinin çoğunu satın aldı. 34 yaşındaki Flick iki yıl sonra bu şirketin genel müdürlüğüne getirildi ve işletmelerini çelik ve kömür alanlarında sürekli olarak genişletmeye başladı.

Flick bunu izleyen yıllarda, başta Yukarı Silezya'dakiler olmak üzere, Almanya'nın her yanında çok sayıda demir (döküm) işletmesinin hisse çoğunluğunu elini geçirdi. Kişisel sermayesi çok az olan sanayici Flick aldığı finansman kredisi borçlarının tasfiyesinde, müthiş artan enflasyondan yararlandı. Bunun dışında Flick, işletme alanlarını girift bir hale sokarak parasal avantajlar sağlamayı çok güzel beceriyordu. 1929'da bütün işletmelerini Mitteldeutsche Stahlwerke AG (Orta Almanya Çelik Fabrikaları Anonim Şirketi) adı altında bir araya toplayarak, şirketin en büyük hissedarı ve yönetim kurulu başkanı oldu.

Flick 20'li yılların sonuna kadar siyasi açıdan kralcı DNVP (Ulusal Alman Halk Partisi) mensubuydu. 30'lu yılların başında Hitler'in NSDAP'sine (Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi) girdi ve bu parti, üyesi Flick tarafından izleyen yıllarda parasal destek gördü. Siyasi yönetimle iyi ilişkileri sayesinde Flick, 30'lu ve 40'lı yıllarda büyük çelik şirketini bir imparatorluk haline getirebildi.

1937'de kurduğu holding Friedrich Flick KG'ye önceleri, Alman ekonomisinin "arîleştirilmesi" çerçevesinde artık Yahudi yurttaşlar tarafından yönetilemeyen, çok ucuza kapattığı şirketleri kattı. Flick İkinci Dünya Savaşı sıralarında Almanya'nın işgali altındaki Avrupa ülkelerinin tümündeki madencilik şirketlerinin denetimini üstlendi. Savunma ekonomisi yöneticisi ve devlet demircilik kurumu başkanlığı üyesi (1942'den sonra) de olan Flick, parasal varlığını (1945'te yaklaşık yarım milyar dolar), hapishane ve topiama kamplarından zorunlu olarak çalışan işçilerin ve silahlanma endüstrisinin geniş kapsamlı çelik üretimiyle büsbütün artırabildi.

1945 yılının Haziran ayında Amerikalı müttefikler tarafından tutuklandı ve ondan iki yıl sonra Nürnberg'de Flick davasında (öncelikle zorunlu çalışan işçileri sömürmesi yüzünden) savaş suçlusu olarak yedi yıl hapis (Landsberg'de) çezasına çarptırıldı. Cezasını tamamlamasına yaklaşık olarak dört yıl kala, 67 yaşındaki Flick, Ağustos 1950'de serbest bırakıldı. Servetine el konulmayıp emanete alındığından, Flick 50'li yılların başında holdinginin dörtte birine dayanarak yeni bir şirketler topluluğu kurabildi.

Müttefiklerin talimatı üzerine madencilik şirketlerini büyük ölçüde satmak zorunda kalan Flick, özellikle kömür ocaklarını iyi fiyatlara satabildi ve dikkatini bundan böyle öncelikle imalat sanayiine çevirdi. Otomobil sektöründen (örneğin DaimlerBenz) ve kâğıt ve kimya sektöründen (Feldmühle, Dynamit Nobel AG) hisseler satın aldıktan sonra çeşitli dallardan, örneğin Buderus-Eisenwerke Wetzlar (demir fabrikaları), Rüstungskonzern Krauss-Maffai München (silah şirketi), gibi şirketlere de ortak oldu.

60'lı yılların başlamasıyla Flick, en küçük oğlu olan Friedrich Karl Flick'i kendi yerine geçmesi için yetiştirmeye başladı. Ailesinden birçok başka kişi de şirketin yönetim kurulunda yer aldı. 1963'te yıldızlı ve omuz kordonlu en büyük Federal Yararlılık Madalyasını alan Flick, 1972'de 89 yaşında öldü. Öldüğünde yaklaşık 330 işletmesi, 300.000 çalışanı ve yaklaşık 18 milyar yıllık cirosu olan en büyük Alman endüstri imparatorluğunu bıraktı. Kişisel serveti 6 milyar DM civarındaydı. Şirket kurucusunun ölümünden 13 yıl sonra, oğlu holdingi Deutsche Bank'a sattı.