Güneydoğu Anadolu Bölgesi ile Akdeniz Bölgesi'nin birleştiği alanda yer alan bir ilimiz. Yüz ölçümü 7 642 km2, nüfusu 1 285 249 (2000), il plâka kodu 27'dir. İlçeleri; Merkez, Şahinbey, Şehitkâmil, Araban, İslâhiye, Kargamış, Nizip, Nurdağı, Oğuzeli ve Yavuzeli'dir.

Gazi Antep'in güney kesiminde Suriye yer alır. Yüzey şekilleri dağlardan, yaylalardan ve ovalardan oluşur. En önemli dağı, Sof Dağı'dır. Amanos dağları, Gazi Antep ile Adana illeri arasında doğal bir sınır oluşturur. En önemli ovaları, Araban, Yavuzeli ve Barak Ovaları'dır. Tilbaşar Ovası, Suriye'ye doğru uzanır. En önemli ırmakları, Fırat ile Asi Irmağı ve kollarıdır. Başlıca gölü Asi Irmağı'nın kollarından biri üzerinde kurulu olan Tahtaköprü barajının yapay gölüdür. Gazi Antep ilinin doğu kesimlerinde karasal iklim, batı kesimlerindeyse Akdeniz iklimi egemendir. Bu özelliğiyle iklimler arasında bir geçiş görevi görür. Dağlık kesimleri ormanlarla kaplıdır. Güney ve doğu kesimlerinde de bozkır bitki örtüsü vardır.

Nüfusunun yarıdan çoğu kent merkezinde yaşar. Verimli topraklara ve su kaynaklarına sahiptir. Özellikle GAP'tan (Güneydoğu Anadolu Projesi) sonra tarım ürünlerinde önemli bir artış beklenmektedir. Yetiştirilen başlıca ürünler, üzüm, buğday, domates, soğan, karpuz, kavun, fasulye, pamuk, patlıcan, ve Antep fıstığıdır. Geçmiş yıllarda ülkenin Antep fıstığı gereksinimini bu il karşılamıştır. Gazi Antep Yaylası zeytinlik ve fıstık ağaçlarıyla kaplıdır. Hayvancılık konusunda da oldukça ilerlemiştir. Özellikle Arap ülkelerine önemli ölçüde canlı hayvan satışı yapılır. Ticaret yollarının geçtiği il olması açısından ticaret çok gelişmiştir. Kara, hava ve demir yollarına sahip olan ilin, Öncüpınar ve Çobanbey sınır kapıları vardır.

Türkiye'nin sanayisi gelişmiş illerinden biridir. Sanayi kolları özellikle un ve unlu ürünler, içki, zeytinyağı, sabun, iplik, dokuma, hazır giyim, plâstik, deterjan, çimento, metal eşya ve çeşitli makinelerdir.

Tarihi oldukça eski olan Gazi Antep, sürekli yerleşim yeri olarak kullanılmıştır. Kurtuluş Savaşı sırasında yalnızca kendi olanaklarıyla Fransız kuvvetlerine karşı direnmiştir. Bu nedenle TBMM tarafından 1921 yılında kente "Gazi" unvanı verilmiştir.