Papaver rhoeas. Çift çenekliler sınıfının gelincikgiller ailesine ait bitki. Gelincik, bahar aylarında, parlak kırmızı, pembe ya da beyaz olarak dikkat çeker. Gelincik haşhaş bitkisiyle aynı ailedendir. Birçok ülkede çok sayıda türü olan gelinciğin, yalnızca Türkiye'de yetişen 5 cinse ait 50 türü vardır.

Kırlarda, yol kenarlarında ve tarlalarda kendiliğinden yetişen gelincik, ilkbaharda açan ateş kırmızısı çiçekleriyle çok güzel ve narin bir bitkidir. Gelincikgiller (Papaveraceae) familyasından olan bu bir yıllık otsu bitki kuzey yarı kürenin ılıman bölgelerinde yetişir ve bazen bir metreye kadar boy atabilir. Çiçekleri, aynı cinsten yakın akrabası olan haşhaş bitkisinin çiçeklerine çok benzer. Saplarının ucundaki çiçek tomurcukları önce aşağıya doğru sarkıktır. İlkbaharda tomurcuklar dikleşmeye başlar ve iki parçalı olan çanak yapraklar çatlayıp açılınca içindeki taç yapraklar ortaya çıkar.

Gelinciğin meyvesi de haşhaşın meyvesine benzer. İçinde çok sayıda tohum, üstünde delikli kapak olan bu fıçı biçimindeki kapsülsü meyveler sanki bir tuzluk gibidir. Bitki rüzgârda sallandığı zaman, meyvelerin içindeki küçük tohumlar bu deliklerden çevreye saçılır.

Gelinciğin parçalı yaprakları yurdumuzun bazı bölgelerinde sebze olarak yenir. Ama bu bitkinin en yararlı bölümü çiçekleridir. Siyah bölümü kesilmiş taç yapraklardan hazırlanan gelincik şurubu hem lezzetli bir içecektir, hem de göğsü yumuşatır, öksürüğü keser, sinirleri yatıştırır ve hafif uyku verir.