(1868 Hessen, Almanya - 1933 Locarno, İsviçre) Alman ozanı. Liseyi bitirdikten sonra Londra, İsviçre, İtalya ve Paris'e gitti. Ozan kişiliği geniş ölçüde sembolistlerin etkisi altında gelişti. Berlin'de felsefe ve sanat tarihi öğrenimini yarım bıraktı. Arkadaşlarıyla birlikte Blaetter für die Kunst adlı dergiyi yayımladı. Derginin çevresinde giderek "George Çevresi" diye anılan bir çevre oluştu. 1893 yılında "Kozmikler Çevresi"ni oluşturdu.

1902 yılında Maximillan Kronberger ile tanıştı. Onu şiirlerinde tanrısal bir varlığın katına çıkarttı. Bu arada "George Çevresi" yeni sanatçı ve düşünürlerin katılmasıyla doruğuna ulaştı. Daha sonraları bu çevre politik misyonlara da yöneldi. Bu çevreyi "Almanya"nın manevi açıdan yenileşmesi"nin ilk adımı olarak değerlendirdi. Nasyonal sosyalizm, bu düşünceyi kendi yararları doğrultusunda yorumladı. George ise buna karşı çıktı ve Nazilerin parlak önerilerine karşın 1933 yılında kendi isteğiyle yurdundan ayrıldı.

George'un tamamı şiirlerden oluşan yapıtları, Almanya'daki sembolizm akımının edebiyattaki en güçlü örneklerinden oldu.

George'un tamamı şiirlerden oluşan yapıtları, Almanya'daki sembolizm akımının edebiyattaki en güçlü örneklerinden oldu.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Hymnen (1890), Pilgerfahrten (1891), Algabal (1892), Die Bücher der Hirten-und Preisgedichte, der Sagen und Saenge und der haengenden Gaerten (1895), Das Jehr der Seele (1897), Der Teppich des Lebens (1900), Die Fibel (1901), Tage und Taten (1903), Maximin Ein Gedenkbuch (1907), Der Stern des Bundes (1914), Das neue reich (1928).