Ayrı ayrı gök taşlarının Yer yüzeyine kümeler hâlinde düşmesi. Atmosfere giren gök taşlarını, gökyüzünde kayan ve birdenbire görünüp kaybolan yıldızlar gibi görürüz. Bu nedenle, halk arasında bu olaya "yıldız kayması" da denilir. Gerçekte, yıldız kaymasının yıldızlarla hiçbir ilişkisi yoktur.

Gök taşı yağmuru gözlemleri, çıplak gözle yapıldığından, herkesin yapabileceği, kolay bir gözlemdir. Gözlem süresince, kimi gök taşının yalnızca birdenbire parlayıp kaybolduğunu, kiminin parlayarak yandığını ve gökyüzünde saniyelerce kaybolmayan bir iz bıraktığını görebiliriz. Bir gök taşı yağmurunu izlemek için en uygun zaman gece yarısından sonrasıdır. Gök taşlarının düştüğü bölgeler, düşme doğrultusunda kaba bir elips biçimini alır. Gök taşı yağmuru çoğunlukla büyük bir gök taşının parçalanması sonucunda oluşur.

1868'de Polonya'daki Pultusk'a yaklaşık 100 bin gök taşı parçası düşmüştür. 1912'de ABD'de Arizona'ya 14 bin, 1803'de Fransa'daki L'Aigle'de 3 bin, 1808'de Boğdan'daki Stannern'de 300 parçadan oluşan gök taşı yağmurları görülmüştür. Bu yağmurların büyük bir bölümü taşsı gök taşlarından oluşmakla birlikte Namibya'da yağmur sonunda, yüksek oranda demir içeren gök taşları saptanmıştır.