Nasıl bakan değil gören oluruz? Bu konuda da ilk iş olarak temel bilinçlenme sorumuzu soralım; neyi niçin, görüyorsunuz? Bu kısımda neleri gördüğümüzü, ne kadar gördüğümüzü ve nasıl gördüğümüzü anlamaya çalışacağız. Görmek istediklerimizi ve görmemiz gerekenleri görebilecek şekilde beynimizi eğitmeyi öğreneceğiz.

Algılama safhasında göz bakar, gören beyindir. Beyni olmayan ise sadece bakar. Hollandalılar bu durumu şu veciz söz ile özetlemiştir; 'Öküzün dünyası gözünün gördüğü yer kadardır?' Herhangi bir olaya bakılabilecek sınırsız sayıda bakış açısı veya perspektif vardır. Bazı düşünürler gerçeği sonsuz yüzeyli elmasa benzetirler. Gerçeği algılamanın sonsuz sayıda boyutunun olduğunu ve bizim bu boyutlardan bir veya ikisine takılıp kaldığımızı bilmek önemlidir. İnsanlar genelde bir olayı bir açıdan yorumladılar mı tutarlı olarak hep o açıdan yorumlamaya devam ederler. Bu durum birilerinin çıkıp 'Kafamız düşüncelerimiz rahatlıkla yön değiştirebilsin diye yuvarlak olarak yaratılmıştır. Hepimiz değişebiliriz. Olaylara daha farklı açılardan bakabilir, daha zengin ve dengeli bir perspektif sahibi olabiliriz' diyene kadar devam eder.

Yukarıdaki şekil dünyayı algılamamızı bir bütün olarak göstermektedir. A noktası merkezi yani bizi ifade eder. Merkezde karakter, kimlik, eğitim, yaş, fizik yapı vs. rol oynar. Merkezden kenar çizgilerle birleşen kalın (bold) çizgiler ise bakış açımızı ifade eder. Bu iki kalın çizginin içindeki bölge 'bakılan' alandır. Bakış açısı ve bakılan alan daha geniş veya daha dar olabilir. Bakılan alanın içinden bir kısım alan ise 'görülen' alandır. Şekilde kesik (_______) çizgilerle gösterilen alan görülen alan, y ile gösterilen açı ise görme açısıdır. Görme açısı daraltılabileceği gibi, bakış açısını aşmayacak şekilde genişletilebilir de. Kişinin ilgi ve bilgi alanı genişledikçe görme açısı ve görme alanı genişler. Bakış açısı genelde belirli kalıplara, standartlara bağlıdır ancak görüş alanı değişkendir.Sosyal olaylara veya fiziksel nesnelere bakarken, de bu kural geçerlidir.