1930 yılından itibaren Fırat Nehri sularının değerlendirilmesi amacıyla çalışmalar başlatıldı. İlk önce sulama ve enerji üretimi amacıyla ırmak üzerinde Keban Barajı yapıldı. 1971 yılında Fırat ve Dicle ırmaklarını da içine alan proje geliştirilmeye başlandı. 1976 yılında uygulama aşamasına geçildi.

Güneydoğu Anadolu Projesi adını alan bu projeye kısaca GAP denilmektedir. GAP, 13 büyük projeden oluşmaktadır. Bu projeye göre, 15 baraj, 18 hidroelektrik santrali yapılması tasarlandı. Bu proje kapsamında olan iller, Siirt, Mardin, Diyarbakır, Şanlı Urfa, Gazi Antep ve Adıyaman'dır. Bu proje tamamlandığında, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin sulama ve enerji ihtiyacının karşılanması plânlanmaktadır. GAP sonunda bu bölgenin ekonomik, toplumsal ve kültürel açıdan gelişmesi beklenmektedir. Günümüzde Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde bulunan toprakların 40 bin hektarlık bir alanı sulanabilmektedir. Bu proje sonunda bu alanın 180 bin hektarlık bir alana yükselmesi beklenmektedir.

Günümüzde üretilen hidroelektrik enerji miktarı yaklaşık olarak, 14 milyar kilovat/saattir. Bu miktarın 22 milyar kilovat/saate çıkması beklenmektedir. GAP kapsamında yapılması tasarlanan Karakaya Barajı ile Atatürk Barajı'nın yapımı tamamlanmıştır. Atatürk Barajı, GAP kapsamındaki en büyük tesistir.

Atatürk Baraj sularının Harran Ovası'na taşınabilmesi için yapılan tünellerin inşası devam etmektedir. Bu tüneller bittiğinde, dünyanın en uzun sulama tüneli olacaktır.

GAP gerçekleştiğinde, tarım alanında çok büyük artışlar olacağı düşünülmektedir. Özellikle, pamuk, tahıl, baklagiller, şeker pancarı, Antep fıstığı başta olmak üzere meyve ve sebze yetiştiriciliğinde çok büyük artışlar beklenmektedir.

GAP kapsamındaki projelerin 30 yılda bitmesi tasarlanmaktadır. Bu proje için 6 milyar dolar harcanması gerekmektedir. Bu proje bittiği zaman Türkiye ekonomisine yaklaşık olarak 1,6 trilyon Türk lirası katkıda bulunacaktır.