(1889 İstanbul - 1956 Londra) Türk roman, öykü ve oyun yazarı. İlköğrenimini Çanakkale'de yaptı. Orta öğrenimini İzmir'deki Fransız Okulunda tamamladı. İstanbul Edebiyat Fakültesini bitirdi. Bursa'da başladığı öğretmenliğini çeşitli okullarda sürdürdü. Milli Eğitim müfettişliği ve Çanakkale milletvekilliği yaptı. Paris'te öğrenci müfettişliği ve UNESCO'da kültür ataşeliği görevlerinde bulundu.

İlk yapıtı, Eski Ahbap adlı uzun bir öyküdür. Bir yandan tiyatro eleştirileri bir yandan da öyküler yayımladı. 1922'de Vakit gazetesinde yayımlanan Çalıkuşu adlı romanı büyük ilgi gördü. Bu roman döneminin en sade anlatımlı romanıdır. Yayımlandığı zaman aydın ve yarı aydın kitleyi büyük ölçüde etkiledi. Çalıkuşu, İstanbul'dan dışarı çıkmamış aydınlara Anadolu'yu doğal renkleri ve çizgileriyle tanıttı. Görevleri dolayısıyla Anadolu'yu çok gezmiş olan Reşat Nuri'nin romanlarının mekânı hep taşra kasabaları ve kentleri oldu. Kahramanlarını da orta hâlli önemsiz kişilerden seçti.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; Gizli El (1922), Çalıkuşu (1924), Damga (1924), Dudaktan Kalbe (1925), Akşam Güneşi (1926), Bir Kadın Düşmanı (1927), Yeşil Gece (1928), Acımak (1928), Yaprak Dökümü (1930), Kızılcık Dalları (1932), Gökyüzü (1935), Eski Hastalık (1938), Ateş Gecesi (1942), Miskinler Tekkesi (1946), Harabelerin Çiçeği (1953), Kavak Yelleri (1961), Son Sığınak (1961), Kan Davası (1962); öyküleri; Tanrı Misafiri (1927), Sönmüş Yıldızlar (1927), Leylâ ile Mecnun (1928); oyunları; Eski Rüya (1925), Taş Parçası (1926), Hançer (1927), Hülleci (1935), Yaprak Dökümü (1943), Eski Şarkı (1951), Balıkesir Muhasebecisi (1953), Tanrıdağı Ziyafeti (1955), Bu Gece Başka Gece (1956); gezi ve incelemeleri; Anadolu Notları (1936), Üç Asırlık Fransız Edebiyatı (1932).