Alm. Herrscher, Sultan (m), Fr. Souwerain, monarque sultan (m), İng. Khan, Sultan; emperor. Eski Türk ve Moğol imparatorlarına verilen ünvan. Osmanlı pâdişahları hakkında hürmet için kullanılan ünvanlardan biri. Eski Türk devletlerinde büyük han veya hanlar hanı karşılığı olarak kullanılır, bâzan imparator anlamına gelirdi. Avrupa dillerinde imparator, kayser; Fars dillerinde pâdişâh, hükümdâr; Arap dilinde sultân, melik sözlerinin karşılığıdır. Eski Türkçe kağan sözünden türemiştir. Türk, Moğol ve Tatar hanları, Çin İmparatorlarına gâlip gelip müstakil olunca hakan ünvanını kullanırlardı.

İslâmiyetin kabûlünden evvel hâkanlık, Türkler için çok ulvî bir mevkı idi. Türkler, hâkanlarını inandıkları tanrının yeryüzünde vekili, bütün milletin öz babası, büyük velînimet sayarlardı. Hâkanın huzuruna çıkan eğilir, huzurlarında aslâ yüzüne bakamazlar, hâkan müsâade etmedikçe oturamazlardı. Bu ünvânın, Osmanlı Devletinde son pâdişâha kadar kullanılmasına devam edildi.