Hakkâri ili topraklarında bulunan Hakkâri Dağları, Güneydoğu Toros dağlarının uzantısıdır. Doğu ve güneydoğuya gidildikçe yükselerek genişler. Hakkâri Dağları, Büyük Zap Suyu ile il topraklarını kabaca ikiye böler. Büyük Zap Suyunun batısında kalan başlıca dağlar, Karacadağ, Tanin Dağı ve Altın dağdır. Doğusunda kalan dağ ise Cilo Dağı'dır. Cilo Dağı oldukça yüksek ve yalçın doruklardan oluşur. Ayrıca Türkiye'deki ana kayanın en yüksek doruğudur. Hakkâri Dağları, Şemdinli yöresinde İran sınırında bulunan sıradağlarla birleşir. Hakkâri Dağları dorukları sürekli karlarla kaplı dağladır. İklimin çok sert olmasından dolayı, hemen hiç doğal bitki örtüsü yoktur. Yalnız güneye bakan vadi yamaçlarında yer yer meşe ve ceviz toplulukları görülür. Dağın yüksek doruklarında Alp tipi çayırlar bulunur.

Hakkâri Dağları Botan, Hâbur ve Büyük Zap ırmaklarıyla derin vadilere ayrılır. Bu dağların doruklarında ya da doruğa yakın yerlerde birçok göl vardır. Bunlardan en önemlileri Gelyona Gölü'dür. Ayrıca Buzul ve İkiyaka dağları arasında da birçok göl vardır, bunlar Sat gölleri adıyla anılır.