toplanma ve bir araya gelme ve dağılma. Kıyâmet koptuktan sonra diriltilen bütün varlıkların, dünyâda yaptıklarından hesap vermek üzere sevk olunacakları mahşer yerinde toplanmasına “haşir” ve hesaptan sonra Cennet’e veya Cehennem’e dağılmaya “neşir” denir. Âhirette haşir ve neşirin olacağına inanmak, îmânın şartlarındandır. Hiç şüphe etmeden inanmak İslâm dîninin emridir.

Melekler, insanlar ve cinler, Allahü teâlâya îmân edip, ona ibâdet etmek için yaratılmıştır. Dünyâ, âhiretin tarlası gibi olup, burada yapılan bütün amellerin (işlerin) hesâbı, âhirette sorulacaktır. Allahü teâlâ kullarını, hangisinin daha güzel iş, kulluk ve ibâdet yapacağını imtihan etmek, denemek için yarattığını, Kur’ân-ı kerîmde Mülk sûresi ikinci âyet-i kerîmede bildiriyor. Âhiret hayâtı sonsuzdur. Orada Cennet ve Cehennem’den başka bir yer de yoktur. Îmân edip Allahü teâlânın rızâsını kazanacak işleri yapanlar Cennet’e, hiç inanmayanlar da Cehennem’e gönderilecektir. Îmânı olup da günâh işleyenler, Cehennem’de cezâlarını çekip tekrar Cennet’e gönderilecektir. Bunların Cennet’e gönderilmeleri îmânlarından dolayıdır. Herşeyin sonu gelip kıyâmet kopunca, diriltilerek mezarlarından kalkan bütün canlılar, yaptıklarından Allahü teâlâya hesap vermek için mahşerde toplanır. Mîzan (terâzi) kurulur. Ameller tartılır. İyiliği, sevapları ağır gelenler Cennet’e, kötülüğü, günahları ağır gelenler de Cehennem’e sevk olunurlar. (Bkz. Âhiret, Kıyâmet)