(1862 Silezya, Prusya - 1946 Agnetendorf, Almanya) Alman oyun yazarı. Breaslau ve Dreaden sanat akademilerinde öğrenim gördü. Ayrıca tarih, fen ve felsefe eğitimi de aldı. Çeşitli ülkeleri dolaştı. Yontucu olma isteğinden vazgeçerek, kendini tamamen edebiyata verdi. Alman natüralizminin en büyük oyun yazarı unvanını kazandı. Çağının sorunlarına karşı son nefesine değin ilgi duydu. Toplum içerisinde ezilenlerle, bağlarından kurtulmaya çalışanlara özel bir önem verdi.

Yirmi yedi yaşındayken kaleme aldığı Şafaktan Önce adlı oyun, Hauptmann'a bir anda ün kazandırdı. Bu yapıtı izleyen dört yıl içerisindeki yazdıklarıyla natüralizmi geliştirdi ve tamamlayıcısı oldu. Dokuma İşçileri adlı yapıtıyla natüralizmi doruğa ulaştırdı. İşçilerin lidersiz ayaklanmalarını konu alan oyun, dünyada epik tiyatro yolunun açılmasını sağladı.

1896 yılında oynanan ve köylülerin savaşını konu alan Florian Geyer adlı oyunu, başrolün yanlış dağıtımından ötürü başarısız oldu. Daha sonraki oyunlarında natüralizmden romantizme kaydı.

Oyunlarından başka romanlar, öyküler, otobiyografik yapıtlar, gezi yazıları ve denemeler de yazdı. 1912 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Tiyatro oyunları; Şafaktan Önce (1889), Barış Bayramı (1890), Yalnız İnsanlar (1891), Dokuma İşçileri (1892), Crampton Koleji (1892), Kastor Kürk (1893), Hannele'nin Göğe Çıkışı (1894), Florian Geyer (1896), Batık Çan (1897), Sürücü Hensclhel (1898), Hellos (1899), Michael Kramer (1900), Kırmızı Horoz (1901), Yoksul Heinrich (1902), Elga (1905), Ve Pippa Dansediyor (1906), Çoban Şarkısı (1906), Bischofsberg'in Bakerileri (1907), İmparator Karl'ın Rehinesi (1908), Griselda (1909), Fareler (1911), Gabriel Schilling'in Kaçışı (1912), Odysseus'un Yayı (1914), Kış Türküsü (1917), Ak Mesih (1920), Indipohdi (1921), Peter Brauer (1921), Veland (1925), Dorothea Angermann (1926), Danimarka Prensi Hamlet'in Trajik Öyküsü (1930), Güneş Batmazdan Önce (1932), Altın Arp (1933), Hamlet Wittenberg'te (1935), Katedralin Kızları (1939), Delfi'de (1941), Iphigenie Aulis'te (1943), Agamemmon'un Ölümü Elektra (1948), Magnus Garbe (1942), Katedral (1942), Karanlıklar (1947).