Hava yastığı (Air Bag), otomobillerde çarpışma esnasında hızlı bir biçimde açılarak içine hava dolan ve yolcunun yaralanmasını önlemek amacıyla geliştirilen bir koruma sistemidir. Esnek bir yapıya sahiptir ve ince naylon iplikten üretilir.

Hava yastığı sistemi üç temel parçadan oluşur. Birincisi hava yastığının kendisidir. İkincisi ona ne zaman şişmesi gerektiğini bildiren ve otomobilin ön tarafına monte edilmiş sensördür. Üçüncü ve son parça ise kaza anında yastığın şişmesini sağlayan ve içinde Sodyum Azide (NaN3) gazı bulunan bir tüptür. Hava yastığı bilinenin aksine hava ile değil bu tüp içindeki gazın kimyasal reaksiyona girmesi sonucu ortaya çıkan nitrojen gazı ile şişer. Sensör, çarpma esnasında bu tüpe bir elektrik sinyali göndererek küçük bir kıvılcımın ortaya çıkmasını sağlar. Bu kıvılcımın çıkardığı ısı, NaN3 ile kimyasal reaksiyona girerek nitrojen gazını açığa çıkarır. İşte bu gaz saniyenin dörtte biri hızında hava yastığını şişirerek yolcunun yaralanmasını engeller.

Hava yastığının şişmesi için sensöre 15-25 kilometre hızında bir kuvvetin etki etmesi gerekir. Otomobile arkadan veya yandan gelen darbeler sensörü hareket ettirmeyebilir. Dolayısıyla hava yastığı sistemi çalışmaz. Bir çok kaza sonucunda hava yastığının şişmediği ve bu konuda sürücülerin şikâyette bulunduğu görülmektedir. Bu önemli hususa dikkat etmek gerekir.

İlk hava yastığı 1980'li yıllarda Mercedez-Benz firması tarafından, W126 S-Class model otomobilinde kullanılmıştır. Günümüzde yeni jenerasyon otomobillerde birden çok hava yastığı monte edilmektedir.