(1899 Illinois, ABD - 1961 Idaho, ABD) Amerikalı yazar. Liseyi bitirdikten sonra yazar olabilmek amacıyla bir gazeteye girdi. Ancak hemen ertesi yıl cankurtaran arabası sürücüsü olarak İtalya'ya gidip savaşa katıldı. Ağır yaralandığı savaştan sonra gazete muhabiri olarak çalıştı. 1920'lerde çoğunlukla Paris'te yaşadı.

İspanya iç savaşında cumhuriyetçilerden yana tavır koydu. İkinci Dünya Savaşı'nda muhabirlik yaptı ve zaman zaman da cephede savaştı. 1939 yılında Küba'ya yerleşti ve orada yirmi yıl kaldı. 1954 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. Yaşamına kendi eliyle son verdi.

İlk yapıtları arasında bulunan Bizim Zamanımızda'da savaş, idamlar, boğa güreşleri gibi çok çeşitli olayları yazdı. Son derece yalın tümceler kullandı, süslemeden bilinçli olarak kaçındı. Güneş de Doğar adlı romanında, "görkemli bir tekdüzeliğin" öyküsünü ele aldı. Silâhlara Veda'da bir Amerikalı teğmen ile bir İngiliz hemşire arasındaki aşkı anlattı. İspanya iç savaşında bir köprünün Cumhuriyetçiler tarafından uçurulmasını konu alan Çanlar Kimin İçin Çalıyor romanında, dar bir çevredeki kişiler arasındaki ilişkileri sürükleyici bir anlatımla dile getirdi.

Yapılarında bir yandan insanoğlunun yılmaz direnişi, öte yandan da bir kadercilik yan yana yer aldı. Kendi renkli ve zengin yaşamındaki olaylardan yapıtlarında bolca yararlandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Romanları; İlkbahar Selleri, Güneş de Doğar, Silâhlara Veda, Sahip Olmak ve Olmamak, Çanlar Kimin İçin Çalıyor, Nehrin Ötesinde Ağaçların Arasında, Yaşlı Adam ve Deniz, Akıntı Adalar; deneme ve anıları; Öğleden Sonra Ölüm, Afrika'nın Yeşil Tepeleri, İspanya Toprağı, Savaştaki İnsanlar, Paris Bir Şenliktir; öyküleri; Three Stories and Ten Poems, Bizim Zamanımızda, Kadınsız Erkekler, Yenenin Eli Boş Kalır.