Alm. Hydrat n, Fr. Hydrate m, İng. Hydrate. Bir maddenin su molekülünü kimyâsal olarak bağlı tutması hâli. Hidratın meydana gelmesi reaksiyonuna da hidratasyon denir. Bu reaksiyon tipinde su, madde ile bağlanırken bir bölünmeye uğramaz. Halbuki hidrolizde su bölünmeye uğrayarak reaksiyona girer.

Hidratlar, iyonlarla (H+ iyonu gibi), kovalent moleküllerle (H2SO4 gibi) veya daha yaygın olarak iyonik tuzlarla (CuSO4 gibi) teşekkül eder. Hidratların özellikleri komponentlerinkinden farklılıklar gösterir. Meselâ bakır sülfat beş su (CuSO4. 5H2O) mavi renkli bir kristaldir. Halbuki susuz bakır sulfat (CuSO4) renksizdir. Hidratlar fizikî olarak su varlığı göstermezler. Yâni hidrate bir bileşik nemli gibi görünmez.

Hidratlar, bir tuzun çözeltisi buharlaştırma işlemine tâbi tutulurken teşekkül edebilirler. Fiziksel olarak mevcut olan su gittiğinde geriye kimyâsal olarak bağlı olan hidrat suyu kalır. Hidratasyon veya dehidratasyon (bağlı suyun ayrılması) reaksiyonlarında kristal yapıda değişiklik de sözkonusudur. Meselâ susuz nikel sülfat (NiSO4) kübik kristal yapıdayken yedi sulu nikel sülfat (NiSO4.7H2O) rombik yapıdadır. Bir bileşiğin birden fazla hidrat şekli olabilir. Meselâ bakır sülfatın 1 mol su, 3 mol su ve 5 mol su ihtivâ eden hidratları vardır.