Güney Arabistan'da hüküm sürmüş eski bir kavim. Bugünkü Suudi Arabistan toprakları üzerinde yaşamış olan Himyerîler, M.Ö. birinci yüzyıldan îtibâren bölgede hâkim bir güç durumuna gelmişlerdi. M.S. birinci yüzyıldan îtibâren ise, Kızıldeniz'den Hint Okyanusu sâhillerine kadar olan bölgeyi ele geçirdiler. Doğu Afrika kıyılarının büyük bir bölümü hâkimiyetleri altına girdi. Ancak 4. yüzyıla kadar Himyerî kralları hakkında bir mâlûmat yoktur.

Himyerî kralları Zafar'da otururlardı. Bu şehir İran'ın istilâsına kadar Himyerîlerin merkezi oldu.

Roma imparatorlarından Constantinus döneminde Hıristiyanlık Himyerîler arasında yayıldı. Zafar ve Aden'de kiliseler yaptırıldı. Ancak Himyerîlerin Yahûdî olan kumandanları Zu-Nuvas bu duruma karşı ayaklandı ve ele geçirdiği Hıristiyan Habeşlileri işkencelerle öldürttü. Habeşliler ise, 526'da harekete geçerek Himyerî ülkesini istilâ ettiler ve yakaladıkları Zu-Nuvas'ı öldürdüler. Daha sonra Himyerî ülkesinde Ebrehe Sülâlesi iktidârı ele geçirdi ve 570 yılında İranlıların istilâsına kadar bu sülâlenin idâresinde kaldı. Himyerî Krallığını yıkan ve Ebrehe Sülâlesinin son hükümdârı Masruk'u ortadan kaldıran İranlılar, kendileri adına bölgenin idâresini Himyerî meliklerine bıraktılar. Muhammed aleyhisselâm ilk sahâbîlerini Yemen'e yolladığı zaman, Himyerî melikleri İslâmiyeti kabul ettiler.

Himyerîlere âit kitâbelerdeki yazılarda klasik Arapçanın bütün seslileri görülmektedir. Bu kitâbelerde Saba ve Himyerî kralları için melik tâbiri kullanılmaktadır.