Orta Çağın sonlarında, batıda İlk Çağı yeniden canlandırarak Rönesans Dönemini başlatan düşünce hareketi. Hümanizm, Lâtince "insan doğası" ve "kültür" anlamına gelen "hümanitas" sözcüğünden türemiştir. "Hümanizm" sözcüğü, 15. yüzyılda Batı Avrupa'da klâsik Yunan ve Lâtin kültürünü yeniden canlandırma hareketine verilen genel bir isimdi. Bu amaçla Yunanca ve Lâtinceden çeviri yapan kişilere de "hümanist" deniliyordu. Günümüzde hümanizm; "insan sevgisi" ve "insana değer verme", hümanist de "insan sever kişi" anlamında kullanılmaktadır. Gerçekte insan sevgisi kavramı, hümanizm hareketinin küçük bir ayrıntısıdır. Hoşgörüyle şekillenen ve kişisel varlığa kesin özgürlük tanıyan hümanizm akımı, dinin ve devletin birey üzerindeki denetim ve yönlendirmesine karşıdır. Bu anlamda hümanizm, insanın kendini yeniden keşfetmesidir. İnsana ve insanlık değerlerine büyük önem veren hümanizm akımının başlıca temsilcileri; Petrarca, Poggio, Valla, Rabelais, Erasmus, Bude ve Montaigne'dir.