1629-1695 yılları arasında yaşayan Hollandalı fizikçi. Işığın maddesel olmayıp, dalga olduğunu ilk defa ileri sürmüş ve bu konudaki çalışmalarıyla tanınmıştır. Ayrıca, matematik ve astronomide de değerli çalışmaları vardır. 1656’da yayınladığı “Sarkaçlı Saat” adlı eserinde, salınım periyodunun, boyunun yerçekimi ivmesine oranının karakökü ile orantılı olduğunu göstermiştir:

Aynı yıl dâiresel harekete âit problemlerin ilk çözümlerini yayınlamıştır. Merkezkaç kuvveti üzerindeki teoremleri, Newton’un yerçekimi kânununu keşfetmesine yardım etmiştir. Astronomiye olan katkısı da Orion yıldızlar grubunun keşfi ve Satürn gezegeninin etrafındaki halkaları doğru bir şekilde târif etmesidir.

Huygens prensibi: Bu prensibe göre, ilerleyen bir dalganın her noktası yeni bir dalga kaynağı olarak alınır. Böylece her nokta uzayda küresel dalga yayan kaynak olur. Çeşitli noktalardan bu şekilde yayılan dalgalar girişim yaparak bâzı noktalarda birbirlerini yok ederken, bâzı noktalarda üst üste gelerek kuvvetlenirler. Çeşitli noktalardan yayılan dalgalar arasındaki çizgisel yol farkı yarım dalga boyunun tek katları kadarsa birbirlerini yok eder, tam dalga boyunun katları ise birbirlerini kuvvetlendirirler. Böylece meydana gelen noktalar yeni kaynaklar hâsıl ederler. Bu prensip, dalganın davranışının kolay açıklanmasında çok faydalıdır.