mîlâdî sekizinci yüzyılda yetişen İslâm târihçisi. Meşhur siyer âlimi ve muhaddis. İsmi, Muhammed bin İshâk bin Yesâr el-Muttalibî’dir. Künyesi Ebû Abdullah olup, Ebû Bekr de denilmiştir. İbn-i İshâk, Medîne-i münevverede 704 (H.85) senesinde doğdu. Medîne-i münevverede İmâm-ı Mâlik ile ilmî müzâkerelerde bulundu. Sonra buradan ayrılarak, sırayla Mısır, Kûfe, Rey, Hire ve Bağdat’a geldi. Bağdat’ta yetişerek, meşhur Siyer kitabını yazdı ve 768 (H.151)de vefât etti. Bağdat’ın doğusundaki Hayzeran Kabristanına defnedildi.

İbn-i İshâk, Tâbiînden Sa’îd bin Müseyyeb ve Ebû Seleme bin Abdurrahmân ile görüşmüştür. Pekçok hadis âliminden hadis rivâyet ettiği gibi, birçok kimse de ondan hadîs-i şerîf rivâyetinde bulunmuştur.

Yazdığı Sîret-i Resûl kitabı çok meşhûrdur. Eseri İbn-i Hişâm şerh etmiş ve Alman Wustenfeld bastırmıştır. Sîret-i Resûl kitabını pekçok kimse şerh etmiştir. Bunlardan Aynî ve Süheylî meşhurdur. Süheylî şerhine Ravd-ül-Enf denir. Ayrıca Kitâb-ül-Hülefâ, Kitâb-ül-Megâzî, Kitâb-ül-Mebde’ ve Kısâs-il-Enbiyâ gibi eserleri de vardır.