(1873 Pencap, Pakistan - 1930 Pencap, Pakistan) Pakistanlı şair. İlk ve orta öğrenimini Sialkot'ta yaptıktan sonra, yüksek öğrenim yapmak üzere Lahor'a gitti. Üniversiteyi bitirince bir süre felsefe öğretmenliği yaptı. 1905'te İngiltere'ye gitti. Hukuk ve felsefe öğrenimi gördü.

Almanya'ya yerleşti. Münih Üniversitesinde "İran'da Metafiziğin Gelişmesi" konulu bir doktora tezi hazırladı. Londra Üniversitesinde Arap edebiyatı dersleri okuttu. İngiliz Edebiyatı ve felsefe profesörü olarak Lahor'a döndü.

Bağımsız Pakistan devletinin kurulması düşüncesini ilk ortaya atan kişi olarak siyasal bir kimlik de kazandı.

Şiirlerini Urduca ve Farsça ile yazdı. Şiirlerinde İslâm dünyasının zaferlerini ele aldığı için "İslâm şairi" unvanını aldı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Şiir kitapları; Benliğin Sırları (1915), Bang-ı Dora (1924), Doğudan Haber (1923), Yeni Gülşen-i Raz (1927), Kulluk Kitabı (1927), Sonsuzluk (1932), Misafir (1934), Ey Doğu Ulusları Ne Yapmalı? (1936), Cebrail'in Kanadı (1935), Atasözü (1936); diğer yapıtları; İktisat Bilimi, İslâmda Dini Tefekkürün Yeniden Oluşumu (1934).