yeni adıyla Gökçeada olan bir adamız. Çanakkale Boğazının kuzeybatısında 274 km2lik bir alana sâhip, Çanakkale iline bağlı bir ilçedir. 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 7947 olup, nüfus yoğunluğu 29’dur.

Zeytin, pırnal meşesi, defne, hayıt, dere boylarındaki zakkumlarla yamaçları örten kızılçamlar adada Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğünü gösterir; fakat zeytinliklerin 200 metrede bitmesi değişik bir Akdeniz ikliminin varlığını ortaya koyar. Isı -10°C’ye kadar düşebilir.

Adanın en geniş ekim alanı, tabiî yol olan Büyükdere, hâkim bir mevkide bulunan Kaleköy, Venedik Kalesi harâbelerinin bulunduğu bölgedir. Dereköy de aynı tabiî yol üzerindedir. İmroz 1456’da Türkler tarafından zaptedildikten sonra gelişmeye başlamıştır. 1912’de İmroz deniz muhârebesine, 1918’de İmroz deniz harekâtına şâhit olan adamız stratejik bir yapıya sâhiptir. İlköğretmen okulunun kurulması ve bâzı kuruluşların adaya nakli sebebiyle 1960’tan sonra üç katından fazla artış göstermiştir. Fakat dış ülkelere ve özellikle bayanların İstanbul’a çalışmak üzere göçleri, nüfûsu azaltmaktadır. Bağ ve zeytinliklerin bulunduğu yörelerde nüfus yoğunluğu oldukça artmaktadır.

Adada 75 km2 den ibâret tarım alanlarının büyük kısmını tahıl işgâl eder. Alan bakımından tahılı 11,7 km2 ile zeytinlikler tâkip eder. Zeytinköy, Tepeköy ve Dereköy zeytin alanlarıdır. Elde edilen 1000 ton zeytini işleyen 11 zeytinyağı imâlâthânesi, yılda 500-600 ton zeytinyağı üretir. Bağlar mahallî ihtiyâca cevap verecek seviyededir. Balıkesir, Çanakkale ve İstanbul tüccarlarına canlı hayvan satımı yapıldığı gibi, sütlerden yapılan kaşar peyniri İstanbul’a sevk edilir. Kaleköylüler daha çok süngerle uğraşır, köye âit 22 süngerci motoru çevreden 15 ton sünger çıkarır. İmroz köylerinin ekonomik merkezi, kıyıdan 5 km içeride bulunan ilçe merkezi Çınarlı’dır.