Sakalar olarak da bilinir. M.Ö. 7. yüzyılda batıya doğru göç ederek Karadeniz'in kuzeyinden Tuna nehrine kadar uzanan topraklara egemen olan ve Farsça konuşan halk. Batı kaynakları bu topluluğa İskitler, doğu kaynaklarıysa Sakalar adını verir. Son yıllara değin İskitlere ilişkin bilgiler yalnızca Yunan yazılı kaynaklarına dayanıyordu. Ancak 20. yüzyılda Sovyet antropologlarca yapılan araştırmalar, İskitlerin kültürüne ve yaşama biçimine ilişkin önemli bilgiler sundu.

Yüzyıllar boyunca bu bölgede göçebe hayvancılık etkindi ve İskitler bölgede hayvancılıkla uğraşan halk üzerinde egemenlik kurdular. M.Ö. 8. yüzyılında Kafkaslar'ı geçerek Asur, Urartu ve Medlerle savaştılar. M.Ö. 7. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa'ya ve Karadeniz'in kuzeyine çekildiler. Daha sonra M.Ö. 5. ve 4. yüzyıllar arasında İskitlerin komşuları Ahemenilerin egemenliğini tanıdıkları sanılmaktadır.