Arap edebiyatının kökeninde şiir vardır.Şiirdeyse çoğu zaman göçebe yaşayışı aşiretlerin sürü ve çadırlarıyla otlak ve sulak yerlerde dolaşmaları ,yıldızlı parlak geceler sevgiliye ilişkin duygular, inanışlarve yiğitliği anlatılır.Bu şiirlere deveci türküsü anlamına gelen hida denir.Göçer çöl insanının söylediği bu şiirler kentlerde söylenmeye başlandığında belli değişikliklere uğrayarak kesin ölçüler kazanmıştır.İslam öncesi Arap şiirinden günümüze gelen en önemli örnek Yedi Askı'dır.Bu şiirler Ukaz Panayırı'nda düzenlenen bir şiiir yarışmasında beğenilerek mısır ketenine yazılmış ve Kabe'ye asılmıştı.Bu dönemde muamma(bilmece)hayvan masalları,efsane ve halk öyküleri gibi düzyazı türlari de gelişmiştir. Samar adı verilenve kent kent dolaşılarak anlatılan söylence ve öyküler daha sonra yazıya geçirilmiştir.İslamiyet öncesi bu döneme Cahiliye dönemi de denir.