Akdeniz bölgesinin iç batı bölümünde yer alır. Yüz ölçümü, 8933 km2, nüfusu 513 681 kişi (2000), il plâka kodu 32'dir. İlçeleri, Merkez, Aksu, Atabey, Eğirdir, Gelendost, Gönen, Keçiborlu, Senirkent, Sütçüler, Şarkikarağaç, Uluborlu, Yalvaç ve Yenişarbademli'dir.

Deniz seviyesine göre yüksekte yer alır ve dağlıktır. En önemli dağları, Sultan dağları, Amanos dağları, Dedegül dağları, Barla Dağı, Akdağ ve Devres Dağı'dır. İlin orta kesiminde olan Isparta Ovası en verimli ovasıdır. Diğer ovaları, Bozanönü Ovası ile Kuleönü Ovası'dır. İl topraklarında bulunan başlıca göller, Eğirdir, Hoyran, Kovada, Beyşehir, Burdur ve Isparta Gölü'dür. Eğirdir Gölü, Türkiye'nin dördüncü büyük gölüdür. Isparta ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlıdır. Doğal bitki örtüsü, alçak kesimlerde bozkırdır. Dağlık kesimleri gür ormanlık alanlarla kaplıdır. Kovada Gölü'nün civarı da ormanlarla kaplıdır. Bu ormanlar koruma altına alınmıştır. Turistik açıdan oldukça değer taşıyan yerlerdir.

İl halkının geçim kaynakları, tarım, sanayi ve ticarete dayanır. Yetiştirilen başlıca ürünler, buğday, şeker pancarı, arpa, patates, yem bitkileri ve az miktarda da haşhaştır. Ayrıca gül yetiştiriciliği çok önemlidir. Türkiye'nin en çok gül yetiştirilen ilidir. Gül yağı üretiminde Türkiye'nin dünyada ilk sırayı almasında bu ilin rolü büyüktür.

İlin yüksek ve dağlık kesimlerinde hayvancılık en önemli geçim kaynağıdır. Koyun ve kıl keçisi yetiştirilir. Bunlardan elde edilen iplik ve yün dokumada kullanılır. Isparta halısı yurt çapında çok değerlidir. Göllerde yapılan tatlı su balıkçılığı da çok önemlidir. Yakalanan balıkların bir kısmı ihraç edilir. Başlıca sanayi kuruluşları, halı, yün ve pamuk dokuma, hazır giyim, deri, orman ürünleri, un, bisküvi, meyve suyu, kurutulmuş sebze, salça, bitkisel yağ, gül yağı, tuğla ve kiremit fabrikalarıdır.

Isparta'nın tarihinin, yapılan kazılar sonucunda Taş Devrine kadar uzandığı tespit edilmiştir. Birçok deprem geçiren ilde, tarihi kalıntıların çoğu yok olmuştur.