kıyâmet günü sûr denilen boruyu üfürecek olan melek. İsrâfil aleyhisselâm dört büyük melekten biridir. İki defâ sûra üfürür. Birincisinde Allahü teâlâdan başka her diri ölecek, ikincisinde ise hepsi yeniden dirilecektir. Allahü teâlâ Zümer sûresi 68. âyet-i kerîmesinde meâlen buyurdu ki: “Kıyâmetin yok edici sûrundan sonra, ikinci bir sûr üflenir. Bu sese bütün beşeriyyet tâbi olur. Bu emirle kalkıp hâzır olurlar.”

İsrâfil aleyhisselâm ilk defâ sûra üfürünce sûrdan büyük bir ses çıkarak yedi kat göklere ve yerin her tarafına ulaşacaktır. İşitenlerin hepsi, yerde olsun göklerde olsun, ölecektir. İnsanlar bu esnâda birbirlerine vasiyet bile edemeyecekler ve çarşıda olanların evlerine gelemeyecekleri bildirilmiştir. Sûr, mâhiyeti insanlarca bilinmeyen bir borudur.

Kur’ân-ı kerîm’de sûrun üfürülmesiyle ilgili Yâsîn sûresi 48’den 53’e kadar olan âyet-i kerîmelerde meâlen buyruldu ki:

(Yine Mekke kâfirleri şöyle) diyorlar: Bu kıyâmetin vâ’di ne zaman' Eğer doğru söyleyiciler iseniz!

Onların beklediği sâdece sayhâdır (Sûra ilk üfürülüştür). Onlar birbirleri ile çekişip, dururlarken, kendilerini yakalayıverir.

O zaman bir vasiyet (söz) bile yapamazlar, âilelerine de (çarşı ve sokaklardan) dönemezler.

(Bir de ikinci defâ) sûra üfürülmüştür. Artık bakarsın ki, onlar, kabirlerinden kalkıp Rablerine doğru koşuyorlar.

“(Kâfirler) Vah başımıza gelenlere!.. Kim kaldırdı bizi uyuduğumuz yerden' İşte bu (kıyâmet) Rahmânın vaad buyurduğu şey. Gönderilen peygamberler meğer doğru söylemiş.” derler.

(Bu son nefha) ancak bir tek sayhadan ibârettir. Onunla mahlûkâtın hepsi toplanıp (hesap için) huzûrumuza gelirler.

Artık bugün hiç kimseye zerre kadar zulüm edilmez. Sâdece (hayırdan ve şerden) yaptıklarınızın cezâsını çekeceksiniz.

Hadîs-i şerîfte Peygamber efendimiz buyurdu ki:

İsrâfil aleyhisselâm, sûru ağzında lokma gibi tutup, kulağını açıp Allahü teâlâdan izin bekler, durur. Ben nasıl rahat olurum'

Bu haber, Eshâb-ı kirâma çok tesir etti. Bunun üzerine Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem): “Hasbünallahü ve ni’mel vekîl.” (Allah bize yeter, O ne güzel vekildir.) deyiniz.” buyurdu.