İtalya' da Akdeniz iklimi hüküm sürer. Ama yüzey şekilleri, enlem farklılıkları (İtalya 470 ile 360 K enlemleri arasında yayılır), denizden çok ya da az uzak olma, iklimde farklılıklar yaratmaktadır. Kuzey İtalya'da oldukça sert iklimlere rastlanır. Alp dağları, ülkeyi bir taraftan kuzeyden gelen soğuk hava kütlelerine karşı korurken; diğer taraftan deniz etkisinin iç kısımlara doğru ilerlemesi engeller. Bundan dolayı Alp eteklerinde ve Po ovasında karasal ilklim egemendir. Bunun sonucunda; kışlar soğuk ve sisli geçer, yazın ise boğucu nemli sıcaklıklar olur. Bu bölgede yağmurlar süreklidir ve en çok yağış ilk baharda düşer. Akdeniz ikliminin yazları sıcak ve kurak, kışları yumuşak,bol güneşli düzensiz yağışlı iklimi ancak Apenin'lerde ortaya çıkar. Akdeniz iklimi güneye doğru etkisini arttırır. Ve daha Sicilya' da Afrika' ya da ulaşacağı özellikleri kazanır. Bölgesine bir iklim karşısında bitki örtüsü, yaşama savaşı vermektedir. Egemen iklim tipine en iyi ayarlanan bitki türleri, zeytin,pırnal meşesi, fıstık camı gibi ağaçlardır. Alp'lerde güzel ormanlar (yayvan yaprak' lı yada kozalaklı); yamaçlarda basamak basamak uzanır; oysa iyice güney' de ancak cüce palmiyeler yaşayabilmektedir.

İtalya zengin bir bitki örtüsüne sahip değildir. Akdeniz iklimine sahip olduğu için bitkiler uzun süren kuru ve sıcak yazlara dayanabilen türdendir. Ormanlar ülke topraklarına %21'ini kaplar. Ormanlarda çoğunlukla meşe, akgürgen ve kestane ağaçları bulunur. Ekilemeyen topraklar kuraklığa dayanaklı kaba otlar ve makilerde kaplıdır. Alçak kesimlerde kozalaklılar türüne ait ağaçlarla kaplı ormanlar bulunur. Bunların ait kısmının ise yaprak döken ağaçlar meydana getirir.

İtalya halkının avcılığa çok meraklı olması sebebiyle yabani hayvanların sayısı azalmıştır. Günümüzde Alplerde yaşayan dağ keçisi, kurt ve geyik gibi yabani hayvanlar bulunmaktadır.