Türk alfabesinin on üçüncü harfi ve bu harfin gösterdiği ses. Bu ses hışırtılı bir diş-damak konsonu (ünsüzü, sessizi) olup aslında Türk dilinde yoktur.

J, yabancı dillerden alınmış bâzı kelimelerde geçer. Meselâ jandarma, jilet, jüri, jurnal, panjur kelimelerinde olduğu gibi halk ağızında bu ses C’ye döndürülerek söylendiğinden bu kelime candarma, cilet, curnal, pancur... şekliyle telâffuz edilir. Ancak bugün bâzı Türk ağız ve şivelerinde “ç”den gelen j sesine rastlanmaktadır. Geç-gej güç-güj gibi.

J, Arap alfabesinde de yoktur. Osmanlıların kullandığı Arap asıllı Türk alfabesinde bu ses, r üzerine üç nokta konarak gösterilmiştir.