Hindistan’ın Pencap eyâletinde 1880 (H. 1296) senesinde Mirzâ Gulâm Ahmed Kâdıyânî tarafından kurulan sapık bir fırka. İngilizlerin Hindistan’ı sömürge yaptıktan bir sene sonra ortaya çıkan bu fırka, onlar tarafından kurulmuş ve beslenmiştir. İslâmiyeti içerden yıkmak için çalışan İngiliz câsuslarının yardımı ile Pencap ve Bombay’da câhil halk arasında süratle yayıldı. Bu bozuk yolun, şimdi Avrupa ve Amerika’da da taraftârları vardır.

Moğol, Tatar kavminden ve İsmâiliyye fırkasından olup, Ehl-i sünnetin azılı düşmanı olan Mirzâ Gulâm Ahmed, önce müceddîd (yenileyici) daha sonra da Mehdî olduğunu iddiâ etti. İsmâilî ve Behâîlerden taraftar buldu. En sonunda kendisinin gökten ineceği bildirilen Îsâ Mesîh olduğunu, yeni bir din getirdiğini söyledi. Kâdıyân’da yaptırdığı mescide, Mescid-i Aksâ dedi. Îsâ aleyhisselâma iftirâlarda bulundu. Kendisinin Kur’ân’da övüldüğünü iddiâ etti.

İslâm âlimleri Kâdıyânîlerin Müslüman olmadıklarını ittifakla bildirmişlerdir. İslâmiyete uymayan görüşleri çok ise de en mühimleri şunlardır:

1. “Îsâ aleyhisselâmı Yahûdîler asmak istemişlerdi. Fakat o kendiliğinden öldü ve toprağa kondu. Sonra kabirden çıkıp Keşmir’e gitti. Orada İncîl’i öğretip tekrar öldü.” diyorlar.

2. Mehdî’nin çıkmasında ve herkesi dîne çağırmasında da, İslâmiyetten ayrılıyorlar. “Îsâ ve Muhammed aleyhisselâmın ruhları insan şeklinde görünecektir. Bu da Mirzâ Ahmed’dir. Başka Mehdî yoktur.” diyorlar.

3. İslâmiyetle bildirilen cihâdı, kendi sapık görüşlerine göre yorumlayarak, Kur’ân-ı kerîmin mânâsını değiştiriyorlar. Cihâd âyetlerini inkâr ediyorlar.

Mirzâ Gulâm Ahmed, Hakîkat-ul-Vahy adlı kitâbının 148. sayfasında; “Allah bu ümmet arasında, Îsâ’dan daha üstün bir Mesîh yarattı. O da benim. Îsâ şimdi sağ olsaydı, benim yaptıklarımı yapamazdı. Bende görülen mûcizeler, onda görülmezdi.” ve 68. sayfasında; “Allah beni peygamber olarak gönderdi. Bana 300.000 mûcize verdi.” diyerek sapıklığını ve küfrünü ortaya koymuştur.

İngilizlerin maşası olan Gulâm Ahmed Kâdıyânî öldükten sonra yerine Hâkim Nûreddîn geçti. Bu kimseden sonra da 1914’te Kâdıyânîler’in başına Beşirüddîn Muhammed geçti. Ahmed Kâdiyânî’nin oğlu Beşir, Kâdıyânîlerin merkezini Rabwah kasabasına nakledip, bu yolun sapık inançlarını gerçek İslâmiyet adı altında yaymaya başladı.

Kâdıyânîliğin İslâmiyeti içerden yıkmak için İngilizler tarafından kurulmuş olduğunu vesîkalarla anlatan El-Mütenebbi-ül-Kâdıyânî kitâbı İstanbul’da İhlâs A.Ş. tarafından bastırılmıştır.

Kâdıyânîlerin sapık fikirlerini veİslâm âlimlerinin bunlara verdiği cevapları dikkate alan Pakistan Parlamentosu, 7 Eylül 1974 târihli kararıyla Kâdıyânîleri İslâm dışı azınlık olarak îlân etmiştir.