Alm. Ulme (f), Fr. Orme (m), İng. Elm. Familyası: Karaağaçgiller (Ulmaceae). Türkiye’de yetiştiği yerler: Karadeniz bölgesi.

Kışın yaprağını döken, 20-30 m yüksekliğinde ağaçlar. Yapraklar yürek biçiminde, kenarları dişli, koyu yeşil renkte olup orta damarın iki yanında kalan yaprak parçalarından birisi diğerinden büyüktür. Gövdeleri kalın ve pürüzlü bir kabukla kaplıdır. Dalları aşağı doğru eğiktir. Meyveleri kanatlı ve fındıksıdır. Şah ve filizinden büyütülebilir. Nemli topraklarda ve nehir kenarlarında iyi yetişir. Kökleri derinlere gider. En fazla 500 sene yaşayabilir. Kerestesi serttir ve rengi açık kahverengidir.

Kullanıldığı yerler: Karaağaç kerestesi, daha çok mobilya îmâlâtında kullanılır. Sağlam kerestesi fıçı, tekerlek yapımında ve yakacak olarak da kullanılır. Gövdeleri ve dal kabukları tanen, müsilaj bakımından zengindir. Önceleri yumuşatıcı olarak çok kullanılmıştır. Kabuklarından yapılan mahlul deri kızarıklıklarına, ülsere karşı ve ishal kesici olarak kullanılır.

Memleketimizde yetişen türleri, U. campestris (sahra karaağacı), U. montana, U. effusadır.