Alm. Kormoran, Fr. Cormoran noir, İng. Cormon cormorant. Familyası: Karabatakgiller (Phalacrocoraicidae). Yaşadığı yerler: Deniz, göl ve nehir kıyılarında toplu hâlde. Özellikleri: Uzun gagalı, uzun boyunlu, perde ayaklı, dalıcı bir kuş. Dalarak yakaladığı balıklarla beslenir. Çoğu siyahımtrak tüylüdür. Çeşitleri: 30 kadar türü vardır. Bayağı karabatak, Peru karabatağı, tepeli karabatak, Temminck karabatağı, Galapagoz karabatağı meşhurlarıdır.

Leyleksiler takımının, Karabatakgiller âilesinden perde ayaklı, dalıcı bir kuş türü. Deniz, göl ve nehir kıyılarında koloni halde yaşayan karabatakların üst gagalarının ucu kıvrık olup, suya dalarak avladıkları balıklarla beslenirler. İyi uçar, iyi yüzer ve su altında sekiz dakika kadar kalabilirler. Su kenarlarında yüksek yamaçlara veya ağaç tepelerine yosun ve dallardan koni biçimli yuvalar yaparlar. Ancak avlanmak için suya dalarlar. Sudan çıktıktan sonra tüylerini kurutmak için, uzun süre kanatlarını açık tutarlar. 30 kadar türü vardır. Çoğunun boyu 35 cm kadardır. 100 cm boyunda olanları da görülür. Türlerin çoğu siyah, mâden parıltılı tüylüdür. Üreme mevsimlerinde çoğu türün baş, boyun ve bacaklarında beyaz lekeler belirir. Göçücü, gezginci ve kalıcı olanları mevcuttur. Galapagos adalarında yaşayan bir çeşidi uçamaz. Suya daldığında kanatlarını manevra, yön değiştirme ve fren yapmak için kullanır. Diğer türler de, suda iken kanatlarını bu maksatlar için rahatça kullanırlar.

Çin’de bayağı karabataktan, Japonya’da da Temminck karabatağından balık avcılığında istifade edilir. Bunlara kayığın kenarına dizilme ve sırayla suya dalma öğretilir. Boyunlarında halkaya bağlı bir ip bulunduğundan kaçmaları önlenir. Boyunlarındaki halka iri balıkları yutmalarına engeldir. Sâhibine balığı getiren karabatağa, balığın iç organları ve yenmeyen kısımları mükâfât olarak verilir.

Kasım aylarında, mâvi kireç kabuklu, 3-5 yumurta yumurtlarlar. Bunlar üzerine erkek ve dişi sırayla kuluçkaya yatar. Yavrularını ağızlarında getirdikleri yiyeceklerle beslerler.