On yedinci yüzyılda yaşadığı sanılan Türk halk ozanı. Adana'nın Feke ilçesine bağlı, Gökçeli köyünde doğduğu söylenir. Babası Kara İlyas adlı yoksul bir köylüdür. Babası ölünce Karacoğlan babalık yanında barınamamış, gurbete çıkmıştır. Kozanoğlu'nun kapısında hizmet verirken ağanın kızına gönlünü kaptırmış, saz çalıp türkü söylemiştir.

Karacoğlan'ın şiirleri yüzyıllar boyu, halk ağzında, dilinde yaşayarak, aktarıla aktarıla 19. yüzyıla değin gelmiş ve ancak bu zamanda yazıya dökülebilmiştir. Anadolu halkı Karacaoğlan'ı öyle benimsemiştir ki, birçok yabancı şiir Karacaoğlan'ın şiirleri arasına karışmıştır.

Yaşamı gibi ölümü de efsanelere karışmıştır. Bir söyleyişe göre, Tarsus yöresindeki Ashab-ı Kehf mağarasına girmiş, bir daha çıkmamıştır. Ölümü olarak bilinen tarih bu söylentiye göre hesaplanmıştır. Bu tarih 1679'dur. Bir başka ve daha gerçeğe yakın söylentiye göre de, Mut'un kuzeyindeki Karacaoğlan tepesinde yatmaktadır.

Hakkında yazılan başlıca yapıtlar:

Cahit Öztelli, Karacaoğlan (1976); Mustafa Necati Karaer, Karacaoğlan (1973); Memet Fuat, Karacaoğlan (1977) Cevdet Kudret, Karacaoğlan (1995).

İLGİLİ KONULAR

Halk Edebiyatı