Alm. Leichentuch (n), Fr. Linceul (m), drap (m) mortuaire, İng. Shroud. Ölen kimseye sarılan bez parçaları. Kefen, İslâmiyette genellikle beyaz kumaştan ve erkekler için üç, kadınlar için beş parça olarak yapılır. Kefensiz cenâze gömülmez. Şehitler öldükleri zaman bu şekilde kefenlenmezler, üzerlerindeki zırh, silah, palto, ayakkabı gibi eşyâlar alınır. Diğer kanlı elbiseleri ile, yıkanmadan ve kefenlenmeden gömülür.

İslâm dîninde, ölen bir kimseyi yıkamak, kefenlemek, cenâze namazı kılmak ve gömmek Müslümanların üzerine farz-ı kifâyedir. Bu vazîfenin en az bir Müslüman tarafından yapılması ile diğer Müslümanlar borçtan kurtulurlar.

Kefen, ölünün kendi malından alınır. Borçları ödenmeden, vasiyeti yerine getirilmeden ve mîrasın taksimi yapılmadan önce kefen parası ayrılır. Parası olmayan kimsenin kefenini, hayattayken nafakasını(geçimini) temin eden kimse alır. Kimsesiz cenâzelerin kefenini devlet hazînesi veya yaşadığı şehrin zenginleri temin eder.

Ölünün kefenlenmeden önce yıkanması şarttır. Cenâze, örtülü olarak, tütsülenmiş serir (teneşir tahtası) üzerine sırt üstü veya kolay olan şekilde yatırılır. Göbek ile diz arası örtülü olarak yıkanır. Gömleği uzun ise gömlek içinde de yıkanır.

Ölünün kefeni, vücûdunu tam örtecek miktarda bezden olmalıdır. Erkeğin kefeninin üç parça olması emredilmiştir. Zaruri durumlarda ölünün bedenini örtecek kadar bir kat kefenle de ölü defnedilebilir. Bu parçalar şunlardır:

1. İzâr: Baştan ayağa kadar genişliği bir metreden fazladır.

2. Kamîs (Entâri gibi uzun gömlek): Bunun uzunluğu omuzlardan ayaklara kadar olan uzunluğun iki katıdır. Bu uzunluk ortadan ikiye katlanıp, kat yerinden baş geçecek kadar düz kesilir. Kol ve etek yerleri kesilmez.

3. Lifâfe: Baştan ve ayaklardan aşırı uzunlukta olup, daha geniştir. Baş üstünden ve ayak altından uçları büzülüp, bezle bağlanacaktır.

Kadın kefeni ise beş parçadan olur:

Bunlardan ilk üçü olan kamîs, izâr ve lifâfe aynen erkek kefenindeki gibidir. Kadın kefeninde bunlardan farklı olarak bulunan iki parça ise himar ve göğüs bezidir. Bunlardan; Himar: Baş örtüsü olup, yetmiş beş santim kadar uzundur, uçları yüze kadar iner. Göğüs bezi: omuzdan dize kadardır.

Ölünün kefeninin üç parçadan olması, yeni, temiz, kıymetli olması, beyaz pamuklu (patiska) bezlerinin kullanılması sünnettir. Başına sarık sarmak, erkeğe ipek kefen, tabutu ipekli bezle örtmek, süslü şeyler koymak dînimizde yasaktır. Kadın için ipek kefen kullanılabilir. Besmele-i şerifeyi, kelime-i tevhidi, âyet-i kerîmeleri muhterem isimleri kefene yazmak doğru değildir. Zîrâ ceset çürüyünce bunlar kirlenir.

Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) hadîs-i şerîflerinde kefen husûsunda; “Sizin biriniz din kardeşinin ölüsünü techiz etmeyi üzerine alıp, velîsi olduğunda kefenini iyi ve temiz maldan güzel yapsın. Zîrâ ölüler defin olundukları kefenleriyle kabirlerinden çıkıp mahşere gelirler ve kefenleriyle birbirlerini ziyâret ederler.

Beyaz elbise giyin. Muhakkak ki beyaz elbise pâk, temiz ve iyidir. Ölünüzü de beyaz elbise ile kefenleyin.” buyurmaktadır.

KEFEN

Anadolu’ya ilk adım atarken,
Türk ilinden kopan rüzgâr eserken,
Gâzi Alpaslan at binmiş gelirken,
Bak dalgalanıyor bedende kefen!

Sultan Selâhaddin dünyâ fethinden
Âhiret şehrine göçüp giderken,
Bayrağın yerine astırdı hemen...
Bak dalgalanıyor bedende kefen!

Kefen, kefen, kefen! Bir bayraksın sen.
Kanlara bulanmış bir nefersin sen.
Yaradana giden yolda nesin sen'
Bak dalgalanıyor bedende kefen!