Atomları ya da atom gruplarını bir arada tutan çekim kuvveti. Bir atomun bir başka atomla birleşebilmesine göre ölçülen kimyasal bağ yapma yeteneğine, o atomun değerliği denir. Atomlar arasında bir etkileşme söz konusu olduğunda, bağlanmanın hangi biçimde olacağı, atomların değerlik tabakasındaki (en yüksek enerji düzeyindeki) elektronlar tarafından belirlenir. Çünkü, dolu olan iç tabakalardaki elektronlar, değerlik tabakasındaki elektronlara göre çok daha güçlü bir biçimde çekildiği için, kimyasal bağlanmaya pek etkide bulunmaz.
Atomların kimyasal bağlarla birbirlerine bağlanması sonucunda moleküller oluşur. Bir molekülde yer alan atomların, uzaydaki diziliş biçimleri (yani molekül biçimleri) ve bileşiklerin sahip olduğu fiziksel ve kimyasal özellikler, kimyasal bağ kavramıyla açıklanır. Bağları iki gruba ayırabiliriz: iyonik bağlar ve kovalent bağlar.
En basit kimyasal bağ tipi, iyonik bağdır. Bu bağlanma tipinde, bir atomdan bir başkasına elektron aktarımı olur. Elektron veren atom artı (+) yüklü iyona, elektronu alan atom da eksi (-) yüklü iyona dönüşür. Örneğin, sofra tuzu olan sodyum klorür, (NaCl) +1 yüklü sodyum atomuyla -1 yüklü klor atomunun iyonik bağ yaptığı bir bileşiktir.
İyonik bağ, organik bileşiklerin çoğunun ve inorganik bileşiklerin bir bölümünün oluşumunu açıklamak bakımından yeterli değildir. Örneğin; iyon bağıyla bağlanma, iyonik olmayan klor molekülünün kararlılığını açıklayamaz. Bu tür bağlar, atomların arasında gerçekleşen elektron paylaşımıyla açıklanabilir. Buna kovalent bağ denir. Bir veya daha fazla sayıda elektron çiftinin, atomlar arasında ortaklaşa kullanılmasıyla oluşan bağlara kovelent bağ adı verilir. Örneğin; klor molükülü, (Cl2) -1 yüklü klor atomuyla bir başka -1 yüklü klor atomunun elektron paylaşarak kovalent bağ yapmasıyla oluşur.
Bu sayfada yer alan bilgilerle ilgili sorularınızı sorabilir, eleştiri ve önerilerde bulunabilirsiniz. Yeni bilgiler ekleyerek sayfanın gelişmesine katkıda bulunabilirsiniz.