Bir sözcüğün ya da birçok sözcükten oluşan bazı özel adların kısa biçimde yazılışı. Dilimize yerleşmiş bazı kısaltma kuralları şunlardır:

1- Kuruluş, kitap, dergi ve yön adlarının kısaltmaları her sözcüğün ilk harfinin büyük harf olarak yazılmasıyla yapılır: TBMM (Türkiye Büyük Millet Meclisi), TDK (Türk Dil Kurumu), TRT (Türkiye Radyo Televizyon Kurumu), BOTAŞ (Boru Hatları ile Petrol Taşıma Anonim Şirketi)...

2- Büyük harflerle yapılan kısaltmaların arasına çoğunlukla nokta konmaz: ASKİ (Ankara Su ve Kanalizasyon İdaresi), ATO (Ankara Ticaret Odası)...

3- Büyük harfle yapılmış bazı kısaltmalar ise noktalı biçimiyle benimsenmiştir: K.K.K. (Kara Kuvvetleri Komutanlığı), M.Ö. (Milâttan Önce), T.C. (Türkiye Cumhuriyeti)...

4- Element ve ölçülerin uluslar arası kısaltmaları ülkemizde de aynen benimsenmiştir: C (karbon), Fe (demir), kg (kilogram), m (metre)...

5- Öteki kısaltmalarda sözcüğün harfiyle birlikte ünsüzleri de alınır. Kısaltma özel bir ad, unvan ya da rütbe ise ilk harf büyük yazılır: Alm. (Almanca), Av. (avukat), Çimenlik Mah. (Çimenlik Mahallesi), fiz. (fizik), çev. (Çeviren)...

6- Sonunda nokta bulunan kısaltmalardan sonra kesme işareti kullanılmaz: vb.leri (ve benzeri), tlf.nun (telefon), Şb.den (şube)...

7- Küçük harflerle yapılan kısaltmalara getirilen eklerde sözcüğün okunuşu; büyük harflerle yapılan kısaltmalara getirilen eklerde kısaltmanın son harfinin okunuşu esas alınır: TCDD'den (Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demir Yolları), DİE'nin (Devlet İstatistik Enstitüsü), ed.ın (edebiyat), mm'yi (milimetre)...

8- Sert ünsüzle biten kısaltmalar ek aldıkları zaman okunuşta sondaki sert sessiz yumuşatılmaz: TÜBİTAK'ın (TÜBİTAĞ'ın değil.)