Alm. Kleptomanie (f), Fr. Cleptomanie (f), İng. Kleptomonia. Ekonomik sebeplere bağlı olmaksızın, kişide ortaya çıkan, başkalarına âit eşyâyı elde etme hissi. Bunu ortaya koyan sebep, psikolojik bozukluğa bağlı olarak husule gelen, çalma içgüdüsüdür. Çoğu vakalarda çalınan eşya, hiç bir maddî-mânevî değer ihtivâ etmeyen, basit bir nesnedir. Kleptomanlar aynı zamanda altta yatan rûhî bozukluğun da belirtilerini gösterebilirler veya olay sâdece kleptomani olarak açığa vurulur.

Bâzı görüşler kleptomaninin baskılara karşı reaksiyon olarak kişide ortaya çıktığını belirtmektedir. Anne ve babanın yahut diğer üst güçlerin (öğretmen, gruptaki güçlü arkadaşlar, polis vb.) karşısında çocuk, kendi şahsiyet ve gücünü hırsızlıkla ispatlamaya çalışır. İlerleyen senelerde bu davranış tamâmıyla yerleşir ve kişinin günlük hayatının bir parçası olur. Kovalanmak (takip edilmek), cezalandırılmak, başkalarında hayret ve dehşet uyandırmak kleptoman için oldukça mutlu ve gayeye ulaşılmış anlardır.

Sosyal hayat bakımından bozuk kişilerde ortaya çıkmasına rağmen kleptomani, kişinin aptal veya idrakten yoksun olduğunu ortaya koymaz. Kleptomanların çoğu oldukça zekî ve teknik kabiliyetlere sahip kişilerdir. Onlardaki marazî bozukluk, namuslu ve başkalarının haklarına saygılı bir hayatın sıkıcı olduğuna inanmaları veya bunu şuuraltına böyle yerleştirmeleridir.

Başarılı bir tedâvi, cezâlandırmalara değil sabırlı psikiyatrik araştırmalara bağlıdır. Burada en önemli faktör, altta yatan sebebi gün ışığına çıkarmak olmalıdır.